- canácea
- canácea s. f. 1. [Botânica] Espécime das canáceas. • canáceas s. f. pl. 2. [Botânica] Família de plantas cujo tipo é a cana-da-índia.‣ Etimologia: cana + -ácea
Dicionário da Língua Portuguesa . 2012.
Dicionário da Língua Portuguesa . 2012.
CANACEA — Aeoli filia, quae cum Macareo fratre concumbens, ex eo concepit, peperitque filium, quem cum per nutricem exponi curcaret, inselix se suô vagitu avo prodidit, qui ob exsecrandum filiorum amorem incensus, infantem canibus lacerandum proici iussit; … Hofmann J. Lexicon universale
Macareo (mitología) — Macareo (del griego Μακαριος, ‘feliz’, ‘agraciado’, ‘beato’) es el nombre de varios personajes de la mitología griega: Uno de los helíadas, hijo de Helios y la ninfa Rodo. Gobernó, junto a sus hermanos y a su madre, la isla de Rodas cuando los… … Wikipedia Español
Cánace — Saltar a navegación, búsqueda Según la mitologia griega, Cánace (en griego: Κανάκη) era hija de Eolo y Enareta y amante de Poseidón. Canace tenía siete hermanos y seis hermanas. Sus hermanos fueron Atamante, Creteo, Deyoneo, Macareo, Perieres,… … Wikipedia Español
mecru — s. m. [Brasil] Planta medicinal canácea … Dicionário da Língua Portuguesa
muru — s. m. [Botânica] Planta canácea … Dicionário da Língua Portuguesa
piriquiti — s. m. [Botânica] Planta canácea do Brasil … Dicionário da Língua Portuguesa